Druga srednjovekovna srpska prestonica na Dunavu bilo je Smederevo, Posle smrti Stefana Lazarevića , despot Đurađ Branković nije mogao ostati u Beogradu, koji su preuzeli Mađari, već je sagradio novu prestonicu u Smederevu. Izabrao je mesto što dalje od Turaka, sa osloncem na Dunav i granicu Ugarske.
Godine 1428, počinje izgradnja Smederevske tvrđave, sedište svetovne i crkvene vlasti tadašnje Srbije. Velike količine kamena neophodnog za izgradnju dovlačene su iz antičkih lokaliteta : Viminacijum, Marguma i Kuliča, žrtvovana su i srpska srednjovekovna groblja. Za dve godine sagrađen je Mali grad, trougaone osnove sa šest kula, od kojih je najjača Donžon. O izgradnji grada svedoči natpis izveden crvenom opekom na Despotovoj kuli. U unutrašnjosti Malog grada prema Dunavu , nalazi se sala za prijeme, odnosno MAGNA SALA AUDIENTE sa tri gotske before, u kojoj se odvijao život srednjovekovnog dvora, Uz nju se nalazila prostorija sa romantičkom biforom namenjena vladarskoj porodici, U Malom gradu radio je poznati zlatarski i prepisivački centar, kao i kovanica novca.
Na južnom zidu Malog grada sa unutrašnje strane nalaze se četiri odmbrambene kule otvorene sa unutrašnje strane i zasvedene na vrhu, kao i sve druge kule osim Donžon kule, da bi služille za topovske platforme , i ulazna kapija na istočnom delu dunavskog zida uz prestonu dvoranu izgrađena je Donžon kula sa dve kapije uz nju, a na jezavskom zidu sa spoljne strane jedna slepa kula na nivou zida.
Debljina zidova Malog grada je od 1.50 do 4.50m, visina zidova je oko 15m, a visina kula do 30m. Sve kule se završavaju moćnim zupcima. Ispred južnog zida Malog grada prokopan je vodeni rov širine 13m, koji je obzidan sa unutrašnje strane zidom eskarpe sa 11 topovskih zasvođenih niša i kapijom na mostu, završen je zupcima po celoj dužini, dok je sa spoljne strane zid kontraeskarpe. Ispred dunavskog i jezavskog zida izgrađen je spoljni niži zid sa zupcima. Produžetak dunavskog zida ide uzvodno u ukupnoj dužini od 550m sa pet odmbrambenih kula i jezavskog u dužini od 400msa tri odmbrambene kule , ove zidove sa južne strane zatvara varoški zid čija je dužina 502m sa jedanaest odmbrambenih kula omeđavajući proctor koji nazivamo Veliki grad Smederevske tvrđave. Ispred varoškog zida Tvrđave bio je prokopan rov širine 14m od Dunava do Jezave, sa zidovima sa eskarpe i kontraeskarpe.
Od 1428. – 1430. godine izgrađen je prestoni deo Smederevskog grada Mali grad, a do 1439,godine izgrađen je u celini. Veliki grad postao je poznati zanatski i trgovački centar.
Smederevo je najveća srednjovekovna srpska tvrđava. Građena je po uzoru na carigradsku tvrđavu, a glavni graditelj bio je Đorđe Kantakuzen, brat despotice Jerine.
Smederevski grad je podizan da postane novi politički , vojni , verski I kulturni centar srpske despotovine – što je i ostvareno. U Velikom gradu podignuta je mitropolitska crkva Blagoveštenja u kojoj su 12. januara 1453.godine pohranjene mošti evanđeliste sv.Luke koji je i danas zaštitnik Smedereva.
Ovaj monumentalni kolos srpske vojne arhitekture, sa sve tri strane okružen vodom delovao je neosvojivo. Ipak, svetski događaji, jaki prodori Turaka i srpska ne sloga ubrzali su pad Smedereva. Teški nameti, dugogodišnja iscrpljujući rad na zidanju grada, ostavili su tragove u narodnom sećanju I vezali prokletstvo za ime despotove žene Jerine.
Nakon turskog osvajanja Smedereva 1459.godine prestala je da postoji srpska srednjovekovna država. Turci su 1480.godine dozidali spoljni bedem , a na ugllovima ulaza u grad četiri poligonalne kule sa topovskim otvorima, zidane materijalom porušene Blagoveštnajske crkve.
Danas, Smederevska tvrđava kao građevina sa izuzetnim umetničkim vrednostima, arhitektonskim značajem i kulturno istorijskom funkcijom dočekuje sve posetice i svojim uzvišenim stavom na Dunavu priča priču o našim poreklu, snazi i istrajnosti.
